Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ
Μια μέρα πριν το ταξίδι του μου αγόρασε ένα δονητή και τον άφησε πάνω στο τεράστιο κρεβάτι μας, το κρεβάτι που μου φαινόταν πάντα τόσο άδειο όταν έλειπε ο Παύλος. Τον έβγαλα από του κουτί. Ήταν μικρός και λείος, σε μπεζ χρώμα και είχε το σχήμα τηλεφωνικού ακουστικού με μια λαβή και μια υποδοχή διαφόρων εξαρτημάτων. Ένα απ' αυτά ήταν επίπεδο και λείο, ένα άλλο είχε μικροσκοπικά πλαστικά καρφάκια, ένα άλλο ήταν ροζ στο σχήμα σκληρού πέους και κατέληγε σ' ένα μακρύ αδύνατο άκρο σαν δάχτυλο.
Όλα αυτά τα περίεργα εξαρτήματα με ερέθιζαν ένα μηχάνημα φτιαγμένο ειδικά για τη γυναικεία ευχαρίστηση. Εκείνη τη νύχτα ο Παύλος με έσφιξε στα δυνατά του μπράτσα και μου είπε:


