Η πενηντάρα είχε τον τρόπο της
Έπρεπε να επισκεφθώ μια δικηγόρο εκτός Αθηνών για κάποια κληρονομικά και σχεδίαζα να ξεκινήσω πολύ πρωί, να πάω και στο σπίτι της γιαγιάς μου η οποία δεν ήταν και στα καλύτερα της μετά τον πρόσφατο τότε χαμό του παππού, να έτρωγα και το απόγευμα να πήγαινα στο γραφείο και επιστροφή στην Αθήνα αυθημερόν.
Πράγματι έφτασα σπίτι της γιαγιάς σχετικά νωρίς, την πήγα στο νεκροταφείο ν ανάψουμε από ένα κεράκι, γυρίσαμε σπίτι όπου λέγαμε τα νέα μας κι αφού έφαγα ξάπλωσα για μία ωρίτσα να ξεκουραστώ. Τελικά σηκώθηκα μετά από 2.5 ώρες έκανα ένα μπάνιο, φόρτωσα στο αυτοκίνητο κάτι ζαρζαβατικά που είχε μαζέψει η γιαγιά από το μπαξέ της, τη χαιρέτησα κι έφυγα.
Ευτυχώς είχα φτάσει το πρωί αρκετά πιο νωρίς απ ότι υπολόγιζα κι έτσι εμφανίστηκα στο ραντεβού με τη δικηγόρο μόλις με μισή ώρα καθυστέρηση. Μπήκα στο γραφείο της και είδα μία γυναίκα γύρω στα 50 με ύψος που δεν ξεπερνούσε το 1.60 και αρκετά γεματούλα. Φορούσε έναν παλιομοδίτικο σκελετό γυαλιών, το πρόσωπο της ήταν μάλλον ξινισμένο και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι θα τ ακούσω για την καθυστέρηση.
Συστηθήκαμε, της ζήτησα συγγνώμη για το στήσιμο κι εκείνη δεν έχασε το χρόνο και πέταξε το καρφί της \"Είμαι εδώ τέτοια ώρα επειδή εκτιμούσα τον παππού σας σαν άνθρωπο και θέλησα να κάνω μία διευκόλυνση, θέλετε κάτι να πιείτε; Έχω ετοιμάσει γαλλικό καφέ\". Δεν θα τα πάμε καθόλου καλά με τη στρίντζω σκέφτηκα αλλά δέχτηκα την προσφορά της για τον καφέ.
Aρχισε να μου λέει τα δικά της, εγώ ίσα ίσα που πρόσεχα ώσπου κάποια στιγμή χρειάστηκε να τυπώσει κάποιο έγγραφο για να υπογράψω. Είχε αφήσει όμως μία στοίβα από φακέλους πάνω στον εκτυπωτή με αποτέλεσμα το χαρτί να μη μπορεί να βγει και να μαγκώσει.
-Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει μονίμως το ίδιο πράγμα, απορώ που το έχω το μυαλό μου, που να βρούμε τέτοια ώρα τεχνικό!
-Δεν είναι τίποτα, έχει μασήσει το χαρτί, θα το βγάλουμε και ξανατυπώνετε το έγγραφο.
-Συμβολαιογράφος είμαι νεαρέ μου, δε μπορώ να μουτζουρωθώ έτσι στα καλά καθούμενα.
-Θα το βγάλω εγώ το χαρτί, δεν είναι τίποτα.
-Είστε σίγουρος ότι μπορείτε;
-Αλλάζω και λάμπες στο σπίτι κι αν δω καμία κατσαρίδα τη σκοτώνω.
-Εξυπνάδες, ορίστε προσπαθήστε.
Aνοιξα το καπάκι του εκτυπωτή, τράβηξα έξω το χαρτί και πήγα στον υπολογιστή για να της δείξω πως ακυρώνουμε την εκτύπωση γιατί ήμουν σίγουρος ότι δεν είχε ιδέα. Εκεί με περίμενε μία έκπληξη. Κάνοντας minimize όλα τα παράθυρα, είδα ότι στο desktop της υπήρχαν ένα σωρό βιντεάκια με τσόντες.
\"Τώρα θα δεις μωρή καριόλα τι χουνέρι θα σου κάνω\" σκέφτηκα κι ανοίγω το παράθυρο με τις εκτυπώσεις. Τη φωνάζω δίπλα μου για να της δείξω τι πρέπει να κάνει και αντί να ακυρώσω την εκτύπωση ανοίγω ένα από τα βιντεάκια.