Η δύσκολη συνάδελφος
Με λένε Γιώργο, 27 ετών και ζω και εργάζομαι ως στέλεχος σε μια γνωστή εταιρεία. Από εμφάνιση είμαι ένας νορμάλ τύπος , ύψος 1,79, 82κιλά, μελαχρινός. Είχα την χαρά κάποια στιγμή να γνωρίσω την Μαρίνα, ένα μελαχρινό μωρό αρκετά όμορφο με κορμάκι φυσιολογικό.. λίγα πιασιματάκια στην περιφέρεια(που δεν με χαλάνε) αλλά το ατού της το πρόσωπο της και ένα υπέροχο χαμόγελο.
Είναι η ανιψιά του αφεντικού που ήρθε με μεταγραφή να στελεχώσει το τμήμα διοίκησης.. .αυτό δεν με αποθάρρυνε όσο το ότι ήταν ερωτευμένη με ένα τύπο και δεν είχε μάτια για άλλους άντρες.. πριν καν δοκιμάσω την τύχη μου οι προοπτικές δυσοίωνες.. Άρχισα παρόλαυτα όποτε την έβλεπα να την παίζω διακριτικά μην μου έρθει καμία είτε λόγω θειου είτε λόγω του έρωτα της.. Έβλεπα ότι της άρεσε που την προσέγγιζα «διακριτικά» αλλά ως εκεί..
Μετά από κανά 5μηνό απ' όταν την πρωτογνώρισα την είδα να αλλάζει στάση σιγά σιγά κ να είναι πιο φιλική.. Με τρέλαινε που ήταν η τύπισσα η καθωσπρέπει, με την εικόνα της μη περπατημένης.. . κάτι μου έλεγε ότι έκρυβε πολλά.. .. την ήθελα κ ήμουν αποφασισμένος να αρπάξω την ευκαιρία.. Κάθε φορά που την έβλεπα με καύλωνε με το νάζι και την στάση της κι προσπαθούσα να κρύψω τον ενθουσιασμό μου.. μάταια όμως.. είχε βαλθεί να με τρελαίνει.. εκεί που είχα παίξει σύστημα φουλ επίθεσης το Μαρινάκι λες και είχε προπονητή τον Ότο άρχισε τις αντεπιθέσεις.. όλο υπονοούμενα που μόνο αδιάφορο δεν με άφηναν κ μάλιστα μια μέρα με έστειλαν να τον παίξω για πάρτη της γιατί με είχε τρελάνει.. φόραγε μια καυλωτική φουστίτσα(με σκίσιμο μπροστά) που τόνιζε το κορμάκι της και ένα πουκάμισο που άφηνε απλά την φαντασία να καλπάζει.. αλλά τπτ περισσότερο.. διακριτική αλλά την ίδια στιγμή μοιραία.. εκείνη την μέρα έτυχε να έχουμε μια σύσκεψη με αυτή κ άλλους 2 συναδέλφους.. την είχα φάτσα κάρτα κ είχε βαλθεί να παίζει με τα ποδαράκια της.. προσπαθούσα να μην καρφώνομαι αλλά είπαμε.. έχουμε κ ορμές.. το είχε πάρει χαμπάρι και με προκαλούσε συνεχώς.. ήθελα να την πάρω εκείνη την στιγμή.. αλλά που τέτοια τύχη.. αν μας έπαιρναν χαμπάρι τον πούλο.. .στο τέλος του μητινγκ έτσι όπως έχουμε σηκωθεί κ αποχωρούμε κάνει πως την πέφτει το στυλό και μου φέρνει την κωλάρα της στον πούτσο μου.. ο δικός σου κάγκελο ήδη κ να έχω πάρει φωτιά.. το βλέμμα που μου έριξε όταν γύρισε.. δεν θα το ξεχάσω.. από δύσκολη και καθωσπρέπει είχε γίνει άγριο θηλυκό.. δεν το πίστευα!! Η συνέχεια ήταν να πάω και να αδειάσω μέσα στην καύλα αφιερώνοντας την την πρώτη μου εταιρική μαλακία.. βγαίνοντας από την τουαλέτα ήμουν αποφασισμένος να απαιτήσω να βγούμε.. δεν με ένοιαζε τπτ.. τα σημάδια ήταν ξεκάθαρα.. .πίστευα..